Ένας ένας, οι υπηρέτες του Κρατισμού, παρελαύνουν από τα τηλεπαράθυρα για να υμνήσουν το τερατούργημα. Το πελατειακό κομματικό κράτος. Βρίσκονται παντού, σε άρθρα, σε παράθυρα, ο πρωθυπουργός στο ΒΒC. Βγάζει ο καθένας τη σειρά του.
Σαν τα ανθρωπάκια στην ταινία "Ο Νονός", που σκυφτοί έρπονται να φιλήσουν το χέρι του αρχιμαφιόζου που τους συντηρούσε. Να γίνουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων; Αδύνατον! Μακριά κακό από μένα...
Το τερατογενές κρατικοκεντρικό μοντέλο διοικητικής οργάνωσης, στρατηγικού σχεδιασμού, οικονομικής ανάπτυξης, στελέχωσης αγοράς εργασίας, πολιτικοκοινωνικής θεώρησης και ιδεολογικής σοσιαλιστικής αποβλάκωσης που μονοπωλιακά προβάλλεται τα μεταπολεμικά χρόνια στην Ελλάδα, από ΟΛΑ τα ελληνικά κόμματα, η μαύρη τρύπα της κρατικής κολάσεως που κατασπάραξε όλο τον δυναμισμό του Ελληνισμού, ξεψυχάει τώρα και καταριέται φτύνοντας ξόρκια και χολή. Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί πλέον να συντηρήσει τον πελατειακό κρατισμό και αργοπεθαίνει. Είναι η τελευταία πράξη της παρακμής πριν την εφιαλτική έκρηξη. Αλλά σπασμωδικά αντιστέκεται. Και δίνει συνεντεύξεις. Δεν θα ενδώσει. Μέχρι να μας πάρει όλους κάτω, μαζί του, στην τρύπα της τελικής καταστροφής.
Τα παιδιά του σοσιαλιστικού κράτους (καμία σχέση με τους λεπρούς του καπιταλισμού), με τον ένα μήνα διακοπές, τις πλασματικές υπερωρίες, τις αναρίθμητες αναρρωτικές άδειες, τα κρυφά επιδόματα, τις κάρτες εργασίας που τις χτυπάει ο συνάδελφος. Το απέραντο αισχρό μνημειώδες κράτος των πελατειακών κηφήνων. Που λήστεψε όλους τους γέροντες για να συντηρήσει για έναν ακόμα χρόνο τον ΟΣΕ. Το παρασκηνιακό κράτος των παρατρεχάμενων χαβαλέδων και αφισοκολλητών. Βαθιά πελατειακό, κομματικό, διεφθαρμένο. Οι γαλαζοπράσινοι πελάτες, αλλά και οι κόκκινοι. Το τερατούργημα που καθορίζει την κυρίαρχη οικονομική συμπεριφορά του μέσου ανθρωπάκου, τις κοινωνικές και εργασιακές του σχέσεις, τις ισορροπίες του με ανθρώπους και θεσμούς, την ατομική και συλλογική του ύπαρξη. Και φυσικά τον ορίζοντα των φιλοδοξιών του. Το παρακράτος των κηφήνων. Πανταχού παρών και υπερπροστατευόμενο. Με το αριστερόστροφο εργατοπατεριλίκι του. Που κλείνει δρόμους, σύνορα, λιμάνια, κατεβάζει διακόπτες, παγιδεύει άρρωστους στο ασανσέρ. Το παρακράτος κουκουλοφόρος που τα μάσησε τελικώς όλα. Να γίνουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων; Μα τι λέτε τώρα! Μόνον μετατάξεις, πρόωρες και εθελούσιες. Εδώ σοσιαλιστική Ελλάντα. Δεν είδατε τι καλά περνάνε οι λιμενικοί μας;
Να μην σας δώσει ρε πού....ες η Τρόικα την τρίτη δόση, να ψοφήσετε, καρκινώματα του έθνους, στον κρατικό σας βόθρο. Να χρεοκοπήσουμε όλοι μαζί και να βουλιάξουμε. Σας την έπεσε ρε η Γερμανία; Σας χαλάει ο Δανός το υπερκράτος; Ευχαρίστως κηφήνες της διαπλοκής, τώρα που αρχίσαμε την παρακμή, να την πάμε μέχρι τέλους. Όλοι μαζί, καθαρτικά και ωραία. Άντε να φύγει και το καπάκι κάποτε, να ξεκαθαριστούμε. Με εσάς, τους πολιτικούς σας, τα παρασκηνιακά κουμπαριλίκια σας, τα παπαγαλάκια σας, τους άθλιους δεξιούς και αριστερούς σας επαγγελματίες προστάτες. Εγώ ξέρω με ποιόν είμαι. Έχω έναν αδελφό κάπου στην Ελλάδα που δούλεψε στον ιδιωτικό τομέα από τον Ιούλιο μέχρι σήμερα, 12 ώρες μεροδούλι, και δεν πήρε ούτε ένα ευρώ μέχρι στιγμής, για να μην χάσει το παρακράτος σας το δώρο των Χριστουγέννων. Δεν πρόλαβε λέει η Λούκα το ΕΣΠΑ. Τι μου λέτε. Και με τι ακριβώς ασχολείται η κυρία; Θέλετε ρε μονιμότητα; Άντε γρήγορα να γυρίσει κάποτε το ταψί ανάποδα να τελειώνουμε. Εγώ πάντως έρχομαι αμέσως, έχω τη δική μου λίστα...
ΥΓ: Η διαίρεση των Ελλήνων εργαζομένων σε σοσιαλιστικούς κηφήνες και καπιταλιστικούς λεπρούς, μοιάζει με την αποικιακή διαίρεση του λαού της Rwanda σε Τούτσι και Χούτου.
Για όσους δεν θυμούνται, οι Γερμανοί και οι Βέλγοι χώρισαν τον λαό του αφρικανικού κρατιδίου σε δύο ομάδες που επέλεξαν βάσει καθαρά ανθρωπολογικών χαρακτηριστικών. Αν και ήταν ο ίδιος λαός, με την ίδια γλώσσα, συνήθειες και παραδόσεις, οι Τούτσι ήταν ελαφρώς ψηλότεροι, γεροδεμένοι, και είχαν πιο μεγάλες μύτες, και επελέγησαν έτσι να αποτελέσουν την άρχουσα και προνομιακή τάξη του κρατιδίου, που θα κυβερνούσαν και τους άλλους, τους Χούτου, που ήταν κάπως κοντότεροι και αδυνατότεροι.
Στους Τούτσι λοιπόν, δόθηκαν όλες οι κρατικές δουλειές, μόρφωση και προνόμια. Οι Χούτου δεν πήραν τίποτα. Με τον καιρό, η κοινωνία της Rwanda διαμόρφωσε δύο ξεχωριστές κοινωνικές ομάδες, που αν και εθνικά ήταν όμοιες, η μία ήταν προνομιακή, και η άλλη καταπιεσμένη.
Έτσι κυβέρνησαν οι αποικιοκράτες τη Rwanda.
Τη συνέχεια την ξέρετε.
Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://apneagr.blogspot.com/2010/11/blog-post_19.html#ixzz15lU7dWcl
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου